در گزارش توسعه ای سازمان ملل متحد در امور افغانستان که به تازگی نشر شده آمده است که با وجود محدویتها، چالشها و موانع دستوپاگیر، زنان تجارت پیشه بخش مهم از ثبات اقتصادی افغانستان است.
زنان در افغانستان اما میگویند که برای تولیدات آنان مشتری نیست.
فروزان کوهستانی کار افرین میگوید در کلوچه پزی او هر زن دوازده ساعت در برابر50 افغانی در روز کار میکند و او مجبور شده بخشی از آنها را نیز از کار اخراج کند. زیرا پرداخت دستمزد سخت است و تولیدات آنها روی دست شان مانده.
کوهستانی می افزاید که برای ادامه و رشد کارشان ناچار به گرفتن قرضه از نزدیکان و نهادها شده اند.
در گزارش برنامهی توسعهای سازمان ملل متحد، آمده است که در بیشتر از دو سال گذشته نرخ اشتغال به گونهی چشمگیری کاهش یافته است و ۸۰ درصد از شرکتهای تحت رهبری زنان، به درآمدهای که از طریق کار شان به دست میآورند، به عنوان منبع اصلی درآمد شان فکر میکنند.
براساس این گزارش، تبعیض عمیق، محدودیتهای عملیاتی و یک سیستم اقتصادی ضعیف ۴۱ درصد از بیش از سه هزار زن را که با آنان مصاحبه شده، مجبور به «قرض گرفتن» کرده است.
این گزارش افزوده است که اما تنها پنج درصد از این زنان توانسته است که از بانکها یا مؤسسههای مالی کوچک قرضه دریافت کنند.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد گفته است که محدودیتهای وضعشده از سوی طالبان بر رفتوآمد زنان، چالشها را برای این زنان کارآفرین تشدید کرده است.
براساس گزارش این نهاد، ۷۳ درصد از زنانی که با آنان مصاحبه شده، گفتهاند که بدون محرم مرد حتا نمیتوانند به بازارهای محلی سفر کنند.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد در گزارش خود همچنین گفته است که نرخ اشتغال زنان در افغانستان در سال گذشته به نصف کاهش یافته و به شش درصد رسیده است.
آخوندزاده عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت حکومت طالبان، اما میگوید که این وزارت در بیش از دو سال گذشته به یک هزار و ۲۰۰ زن کارآفرین و تجارتپیشه جواز کاری داده است.
او میافزاید: « به مشکلات زنان رسیدگی کرده ایم؛ در بخش تجارت و سرمایهگذاری هیچ مشکلی برای آنها نیست. در هفت بخش مانند زراعت، صنعت، ساختمانی، امدادرسانی، صحی و خدماتی زنان فعالیت دارند»
بر اساس گزارش برنامهی توسعهی سازمان ملل در دو سال گذشه این نهاد، با ایحاد فرصتهای شغلی برای شماری از زنان توانسته به گونهی غیرمستقیم به نزدیک به چهار میلیون و ۵۰۰ تن در افغانستان کمک کند.