آزادی مطبوعات افغانستان تحت سرکوب شدید طالبان به پایین‌ترین حد خود رسیده است. در سال ۲۰۲۴، حداقل ۱۲ رسانه دولتی و خصوصی، از جمله ۱۱ ایستگاه تلویزیونی و یک ایستگاه رادیویی، در هفت ولایت به اجبار تعطیل شده‌اند.
آخرین نمونه، بسته شدن تلویزیون آرزو در کابل است که در ۴ دسامبر توسط ریاست عمومی استخبارات (GDI) و وزارت امر به معروف و نهی از منکر هدف حمله قرار گرفت. هفت کارمند این رسانه، از جمله امان‌الله عظیمی، رئیس دفتر، و خالد بارکزی، مجری برنامه، بازداشت و به زندان پلچرخی منتقل شده‌اند. شاهدان از بدرفتاری با کارکنان، ضبط تجهیزات و اتهامات ارتباط با رسانه‌های تبعیدی و پخش محتوای “غیراسلامی” خبر داده‌اند.
گزارشگران بدون مرز (RSF) این اقدامات را به شدت محکوم کرده است. سلیا مرسیه، رئیس میز آسیای جنوبی RSF، بر افزایش تهدیدها علیه رسانه‌ها تأکید کرده و محدودیت‌های جدید، از جمله ممنوعیت نمایش موجودات زنده، موسیقی و انتقاد از طالبان را نگران‌کننده خوانده است.
ایستگاه‌های تلویزیونی در ولایت‌هایی مانند قندهار، هلمند و بادغیس به دلیل نقض این ممنوعیت‌ها تعطیل شده‌اند. برخی رسانه‌ها، مانند Oboor TV در بادغیس، تحت محدودیت‌های شدید به فعالیت ادامه می‌دهند. در همین حال، ایستگاه‌های رادیویی در خوست و لغمان به دلیل محدودیت‌های جدید مرتبط با پخش صدا و موسیقی زنان هدف قرار گرفته‌اند.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱، حداقل ۱۴۱ روزنامه‌نگار بازداشت شده‌اند که شامل ۲۵ مورد در سال جاری می‌شود. RSF خواستار آزادی فوری کارکنان بازداشت‌شده و بازگشایی رسانه‌های تعطیل‌شده است تا حق دسترسی افغان‌ها به اطلاعات تضمین شود.
کنترل ایدئولوژیک طالبان باعث سکوت امواج رادیویی افغانستان شده و نگرانی‌ها درباره کاهش فضای بیان آزاد در این کشور را افزایش داده است.
